PEDAGOG SZKOLNY mgr Anna Felicka–Dzionek
Godziny pracy pedagoga szkolnego
Poniedziałek – 12.00. – 17.00
Wtorek – 9.30 – 13.30
Środa – 10.00 – 14.00
Czwartek – 12.00 – 16.00
Piątek – 9.00 – 12.00
Drogi Uczniu!
Zapraszam Cię, jeśli:
- chciałbyś opowiedzieć o swoim sukcesie
- masz kłopot, problem szkolny lub pozaszkolny
- chciałbyś coś zmienić w szkole i nie wiesz, czy to możliwe
- chciałbyś porozmawiać o swoich troskach
- czujesz się niebezpiecznie
- jesteś skłócony z kolegą/koleżanką lub osobą dorosłą
- masz trudności w nauce i nie potrafisz ich przezwyciężyć
- Twoje prawa nie są przestrzegane
- nie potrafisz przestrzegać obowiązujących norm w szkole i chciałbyś to zmienić
- rozmyślasz o swojej przyszłości i chciałbyś się tym podzielić
- szukasz możliwości rozwijania swoich uzdolnień
Szanowni Rodzice!
Zapraszam, zwłaszcza jeśli potrzebują Państwo pomocy w rozwiązaniu:
- problemu związanego z wychowaniem i opieką
- problemów szkolnych dzieci
- trudnych sytuacji rodzinnych i losowych
- problemów materialnych
- zaobserwuj w codziennej pracy z dzieckiem, co najskuteczniej mu
- korzystaj z odpowiedniej literatury i fachowej pomocy nauczyciela -
- bądź w stałym kontakcie z nauczycielem i pedagogiem szkolnym.
Poradnia Psychologiczno Pedagogiczna nr 3 w Łodzi ul. Dowborczyków 5 zaprasza uczniów i rodziców do korzystania z bezpłatnej pomocy wykwalifikowanej kadry: psychologów, pedagogów, logopedów
- nie są wymagane skierowania
- krótki czas oczekiwania
- terminy wyznaczane według kolejności zgłoszeń
Tel.: (42) 67-67-305
Fax.: (42) 67-67-304
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Kadrę Poradni stanowią wykwalifikowani specjaliści w zakresie:
psychologii wychowawczej
psychologii klinicznej
doradztwa zawodowego
socjoterapii
psychoterapii indywidualnej
psychoterapii rodzinnej
pedagogiki wczesnoszkolnej
pedagogiki opiekuńczo - wychowawczej
pedagogiki społecznej
pedagogiki specjalnej - oligofrenopedagogiki
pedagogiki specjalnej - pedagogiki korekcyjnej
pedagogiki specjalnej - surdopedagogiki
pedagogiki specjalnej - resocjalizacji
terapii pedagogicznej
terapii biofeedback
mediacji
logopedii
neurologopedii
Dzienniczek złotych myśli dla rodziców
Co trzeba i należy czynić?
• dostrzegać i chwalić wszystkie, choćby najmniejsze osiągnięcia dziecka,
• dawać dziecku możliwość wykonania różnych zadań, pełnienia ról,
• zapewnić dziecku pomoc w domu i w szkole,
• zachęcić dziecko do udziału w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych,
• współpracować z nauczycielami uczącymi dziecko,
• włączyć się osobiście do systematycznej pracy z dzieckiem w domu,
• wspomagać rozwój dziecka — dużo rozmawiać, wspólnie rysować, uczyć rymowanek i krótkich piosenek, wierszyków, zachęcać do budowania z klocków, do układania puzzli, czytać razem z dzieckiem książki
• rozwijać wrodzone talenty i zainteresowania swojego dziecka,
• pomagać dziecku w osiąganiu celów i odnoszeniu sukcesów,
• wspierać dziecko w prezentowaniu jego umiejętności i zdolności, na przykład przed innymi członkami rodziny (jeśli dziecko ma taką potrzebę),
• okazywać dziecku zainteresowanie i troskę,
• informować dziecko o sprawach, które go dotyczą
Czego należy się wystrzegać?
• głośnego komentowania jego trudności (narzekania, ile sprawia problemów),
• stwarzania sytuacji rywalizacji wśród rodzeństwa,
• wyręczania dziecka,
• podsuwania mu gotowych rozwiązań i podpowiedzi, etykietowania” dziecka — nie powinno się mówić „dyslektyk”, lecz „uczeń z dysleksją” lub „uczeń dyslektyczny”,
• traktowania dziecka z dysleksją jak chorego, czy leniwego — nie wolno mówić o nim „zdolny leń”,
• „mobilizowania” dziecka do nauki karą lub groźbą, że otrzyma złe oceny albo krytyką czy kpiną,
• straszenia szkołą, nauczycielem: „Zobaczysz, nie zdasz, będziesz siedzieć w pierwszej klasie za karę, aż zaczniesz czytać, „Wszyscy będą się z ciebie śmiać, jak usłyszą twoje dukanie ”, Jak nie będziesz ćwiczyć czytania, to za karę pani nie zabierze cię na klasową wycieczkę ,
• deprecjonowania starań i aktualnych umiejętności dziecka: „Piszesz jak kura pazurem, na
pewno najgorzej w klasie ”, Ciągle ci nie wychodzi, bo jesteś leniem, Ładnie napisałeś, ale mogłeś lepiej
• porównywania osiągnięć, postępów dziecka z dokonaniami rodzeństwa i innych dzieci z klasy: „Wszyscy już czytają, tylko ty jeszcze nie umiesz „ Magda ładniej pisze niż ty” „Mogłabyś choć raz tak ładnie narysować jak twój brat”.
DEKALOG
Dla rodziców dzieci dyslektycznych
NIE - "nie czyń bliźniemu, co Tobie niemiłe".
1. Nie traktuj dziecka jak chorego, kalekiego, niezdolnego, złego lub leniwego.
2. Nie karz, nie wyśmiewaj dziecka w nadziei, że zmobilizujesz je to do pracy.
3. Nie łudź się, że dziecko "samo z tego wyrośnie", "weźmie się w garść", "przysiądzie fałdów" lub że ktoś je z tego "wyleczy".
4. Nie spodziewaj się, że kłopoty dziecka pozbawionego specjalistycznej pomocy ograniczą się do czytania i pisania i skończą się w młodszych klasach szkoły podstawowej.
5. Nie ograniczaj dziecku zajęć pozalekcyjnych, aby miało więcej czasu na naukę, ale i nie zwalniaj go z systematycznych ćwiczeń.
TAK - "strzeżonego Pan Bóg strzeże".
6. Staraj się zrozumieć swoje dziecko, jego potrzeby, możliwości i ograniczenia,
aby zapobiec trudnościom szkolnym.
7. Spróbuj jak najwcześniej zaobserwować trudności dziecka: na czym polegają i o jest ich przyczyną. Skonsultuj się ze specjalistą (psychologiem, pedagogiem, logopedą).
8. Aby jak najwcześniej pomóc dziecku: pomaga, terapeuty (w formie terapii indywidualnej i grupowej),
9. Bądź życzliwym, pogodnym, cierpliwym przewodnikiem i towarzyszem swego dziecka w jego kłopotach szkolnych.
10. Chwal i nagradzaj dziecko nie tyle za efekty jego pracy, ile za włożony w nią wysiłek. Spraw, aby praca z dzieckiem była przyjemna dla was obojga.
DEKALOG
Dla nauczycieli dzieci dyslektycznych
NIE
- Nie traktuj ucznia jak chorego, kalekiego, niezdolnego, złego lub leniwego.
- Nie karz, nie wyśmiewaj w nadziei, że zmobilizujesz go do pracy.
- Nie łudź się, że "sam z tego wyrośnie", "weźmie się w garść", "przysiądzie fałdów" lub że ktoś go z tego "wyleczy".
- Nie spodziewaj się, że kłopoty ucznia pozbawionego specjalistycznej pomocy ograniczą się do czytania i pisania i że skończą się w młodszych klasach szkoły podstawowej.
- Nie ograniczaj uczniowi zajęć pozalekcyjnych, aby miał więcej czasu na naukę, ale i nie zwalniaj go od systematycznych ćwiczeń i pracy nad sobą.
TAK
- Staraj się zrozumieć swojego ucznia, jego potrzeby, możliwości i ograniczenia, aby zapobiec pogłębianiu się trudności szkolnych i wystąpieniu wtórnych zaburzeń nerwicowych.
- Spróbuj jak najwcześniej zaobserwować trudności ucznia: na czym polegają i co jest ich przyczyną.
- Skonsultuj problemy dziecka ze specjalistą (psychologiem, pedagogiem, logopedą, a w razie potrzeby z lekarzem).
- Aby jak najwcześniej pomóc uczniowi
- Bądź w kontakcie z poradnią, wykorzystuj wyniki badań i zalecenia specjalistów zawarte w opinii psychologiczno- pedagogicznej,
- Ustal kontrakt pomiędzy tobą, rodzicami i dzieckiem, który określa reguły współpracy: dziecko uczyni odpowiedzialnym za pracę nad sobą, rodziców za pomaganie dziecku, a nauczyciela za bycie doradcą, Zaobserwuj podczas codziennych lekcji, co najskuteczniej pomaga dziecku,
- Bądź w stałym kontakcie z jego pedagogiem terapeutą i korzystając z jego wskazań włączaj do zajęć dydaktycznych potrzebne dziecku ćwiczenia. Opracuj program indywidualnych wymagań wobec ucznia, dostosowany do jego możliwości i wkładu pracy.
- Oceniaj go na podstawie odpowiedzi ustnych i treści prac pisemnych. Nie karz mu głośno czytać przy całej klasie. Pozwól mu korzystać ze słownika i daj więcej czasu na zadania pisemne. Dyktanda i prace pisemne oceniaj jakościowo (opisowa ocena błędów) pod warunkiem systematycznej pracy, znajomości reguł ortografii i korekty błędów w zeszytach.
Nagradzaj za wysiłek i pracę, a nie za jej efekty. - Bądź życzliwym, cierpliwym przewodnikiem ucznia w jego problemach
.
prof. dr hab. Marta Bogdanowicz
PRZEGLĄD PLACÓWEK OFERUJĄCYCH POMOC DZIECIOM I RODZINOM
- Profilaktyczno – Rozwojowy Ośrodek Dzieci i Młodzieży PROM, 633 03 73, ul. Jaracza 40,
(współuzależnienie, problemy rodzinne związane z choroba alkoholową i narkomanią, trudności związane z niedostosowaniem społecznym) . - Szkolne Centrum Profilaktyczno – Wychowawcze, 636 91 02,
(uzależnienia, zagrożenia chorobą alkoholową narkomanią, przemoc w rodzinie). - Poradnia Leczniczo – Wychowawcza dla Dzieci i Młodzieży, 6330720
(patologia w rodzinie spowodowana przemocą, choroba alkoholową). - Specjalistyczna Poradnia Wspierania Rozwoju i Terapii, 653 76 75, ul. Hipoteczna 3/5,
(dziecko agresywne, przemoc w rodzinie, współuzależnienie choroba alkoholową, narkomania, problemy w nauce związane z dysleksją rozwojową). - Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii SOS , 651 43 34, ul Wapienna 24a,
(współuzależnienie, zagrożenie choroba alkoholową, narkomania, uzależnienie od leków, przemoc domowa, patologia rodziny, rodziny ubogie). - Ośrodek Terapii Rodzin, 640 65 91, ul. Franciszkańska 85,
(przemoc domowa, patologia rodziny, rodziny ubogie, choroba alkoholowa, narkomania). - Ośrodek Interwencji Kryzysowej, 63 01 102, ul. Piotrkowska 102,
(pomoc psychologiczna dla osób, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej).
OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ
POMOC PSYCHOLOGICZNA DLA OSÓB, KTÓRE ZNALAZŁY SIĘ W TRUDNEJ SYTUACJI ŻYCIOWEJ
- Doznajesz przemocy – w domu, w miejscu pracy, w szkole,
- Masz problemy rodzinne – konflikty w małżeństwie, trudności wychowawcze,
- Straciłeś bliską osobę,
- Utraciłeś pracę,
- Borykasz się z chorobą,
- Utraciłeś poczucie bezpieczeństwa,
- Utraciłeś chęci życia,
- Masz myśli samobójcze.
MOŻESZ ZGŁOSIĆ SIĘ DO OŚRODKA INTERWENCJI KRYZYSOWEJ
ul. Piotrkowska 102 w Łodzi
tel. 042 – 63 01 102